Het visbestand mag niet overbevist worden, en er moeten gegevens verzameld worden over de hoeveelheid bijvangst, sterfte en hoeveel vis wordt teruggeworpen in zee. Met behulp van deze gegevens wordt de visvoorraad beoordeeld en worden maatregelen opgesteld om de voorraad gezond te houden. Er is een maximumgewicht voor bijvangst vastgesteld en deze mag geen kwetsbare soorten bevatten. Er moeten ook gegevens worden verzameld om de effecten te monitoren op de structuur en functie van het ecosysteem en de leefomgevingen van vissen. Er moet worden gelet op de vissoort waarop wordt gevist, maar ook andere vissen die op dezelfde plek leven, en specifiek op bedreigde en beschermde soorten. Er moeten maatregelen zijn waardoor afval niet in zee terechtkomt, maar goed wordt hergebruikt of afgedankt. De hoeveelheid gebruikte energie moet worden geregistreerd, maar er is geen doelstelling om dit gebruik te verlagen. 

Friend of the Sea stelt geen eisen aan dierenwelzijn van de gevangen vissen. Het legt niet uit waarom niet. De enige eis die Friend of the Sea stelt aan dierenwelzijn, gaat over schildpadden, namelijk dat bemanning getraind is in de omgang met deze dieren, en hoe ze de schildpadden kunnen (laten) behandelen als ze verwond zijn. 
Er is weinig kennis is over wat het welzijn van vissen bij wildvangst bepaalt. Wel is bekend dat vissen een vorm van pijn en stress kunnen voelen. Het verschilt echter per vissoort en per vangstmethode hoe het lijden verminderd kan worden. Keurmerken lijken te wachten met het stellen van eisen op dit onderwerp totdat er breed erkende, meetbare en controleerbare vissenwelzijnscriteria zijn ontwikkeld. Volgens Milieu Centraal en dierenwelzijnsexperts is er nu echter al wel voldoende kennis om ten minste op onderdelen van dierenwelzijn eisen te stellen aan (het verbeteren van) het welzijn.

Friend of the Sea-gecertificeerde vissers moeten voldoen aan de International Labour Organisation (ILO)-bepalingen die kinderarbeid moeten voorkomen. Dwang- of verplichte arbeid en discriminatie zijn verboden. Werknemers moeten toegang tot gezondheidszorg hebben en rechten aan boord, zoals een schone, woonbare situatie, en regelmatige rustpauzes moeten worden gerespecteerd. Er moet vrijheid van vereniging en collectieve onderhandelingen zijn. Friend of the Sea stelt geen eisen aan leefbaar loon of leefbaar inkomen, transparante contracten en sociale regelingen en de impact voor gemeenschappen.

Dit beeldmerk maakt op de eigen website in het Engels duidelijk welke eisen het aan duurzaamheid stelt. Veel duurzaamheidseisen zijn algemeen en vrijblijvend opgesteld, waardoor ze niet allemaal goed te controleren zijn. Op de website van het beeldmerk vind je beperkt informatie over wat het beeldmerk wil bereiken, welke problemen het wil aanpakken en op welke manier het dat wil doen. Wel geeft het beeldmerk uitgebreide informatie over het betrekken van andere belanghebbenden bij het doorontwikkelen van het beeldmerk. Het geeft alleen geen informatie over wie de betrokken belanghebbenden zijn, en daarom kunnen we niet inschatten of dit een uiteenlopende groep is. Zo is het lastig te bepalen of bij het vaststellen van de richting van het beeldmerk meerdere partijen met verschillende soorten belangen meedoen.

Dit beeldmerk werkt met onafhankelijke (geaccrediteerde) organisaties die controleren of de eisen van het beeldmerk ook echt worden nageleefd. Deze controlerende partij heeft specifieke expertise in huis om naleving van deze eisen te controleren. Echter, deze controle is niet jaarlijks, wat wel belangrijk is bij voedingsmiddelen. Het beeldmerk vertelt heel precies welke gevolgen er zijn als er (tijdelijk) niet voldaan wordt aan de eisen die het stelt. De organisatie die de controles uitvoert, bepaalt wat de gevolgen zijn. Het beeldmerk heeft een systeem opgezet waarmee het gecertificeerde producten in de hele keten kan volgen. Alle schakels in de keten moeten gecertificeerd zijn. Zo weet je dat het product dat je koopt geproduceerd is volgens de eisen van het beeldmerk.