Biologisch werkende boeren hebben aandacht voor biodiversiteit en bodemkwaliteit. Zij gebruiken heel beperkt bestrijdingsmiddelen, en alleen van natuurlijke oorsprong. Ook gebruiken ze geen kunstmest. Ze proberen gewasziekten, plagen en onkruid te voorkomen met teeltmaatregelen. Dieren krijgen alleen biologisch voer. Daarbij moet minimaal 30% van het voer voor de kippen van het eigen bedrijf komen of van een ander biologisch bedrijf uit Europa. Er zijn geen directe eisen aan vermindering van de klimaatimpact door broeikasgasuitstoot. Wel beperkt het verbod op (stikstofhoudende) kunstmest voor de teelt van voer indirect de klimaatimpact. Er zijn geen eisen aan het beperken van emissies uit de stal.

Biologische landbouw stelt een aantal concrete eisen aan de huisvesting van de kippen, inclusief verplichte toegang tot de openlucht. Er leven maximaal 6 kippen per vierkante meter en de beschikbare buitenruimte bedraagt minstens 4 vierkante meter per dier. In de stal zijn middelen aanwezig die het natuurlijke gedrag van de dieren stimuleren, zoals strooisel en afleidingsmateriaal. Gezondheidsproblemen die vaak optreden bij intensieve veehouderij moeten worden vermeden door onder meer te kiezen voor sterke rassen die passen bij de omgeving, maar er is niet aangegeven welke rassen dit zijn. Er is niets voorgeschreven over de frequentie en manier van monitoren van gezondheid van de dieren. Transport en slacht moeten stressvrij gebeuren. In het geval van een ophokplicht in verband met vogelgriep, schrijft EU-biologisch voor dat de kippen permanente toegang hebben tot voldoende ruwvoer en afleidingsmateriaal.

De producent krijgt extra betaald voor duurzaamheidsinspanningen die het keurmerk vraagt.

De duurzaamheidseisen van dit keurmerk zijn gemakkelijk te vinden op de website van het keurmerk. De eisen zijn in het Nederlands geschreven. Veel duurzaamheidseisen zijn specifiek opgesteld en daarom goed te controleren, maar dat is niet voor álle eisen zo. Op de website van het keurmerk vind je algemene informatie over wat het keurmerk wil bereiken, welke problemen het wil aanpakken en op welke manier het dat wil doen. Maar het vertelt niet welke dilemma's het daarbij tegenkomt. De duurzaamheidseisen van dit keurmerk liggen vast in de wet. De betrokkenheid van belanghebbenden is hierbij goed geregeld.

Ieder jaar controleert een onafhankelijke (geaccrediteerde) organisatie of de gecertificeerde producenten de eisen van het keurmerk ook echt naleven. Deze controlerende partij heeft specifieke expertise in huis om naleving van deze eisen te controleren. Een deel van de controles wordt niet van tevoren aangekondigd. Het keurmerk vertelt heel precies welke gevolgen er zijn als er (tijdelijk) niet voldaan wordt aan de eisen die het stelt. De organisatie die de controles uitvoert, bepaalt wat de gevolgen zijn. Het keurmerk heeft een systeem opgezet waarmee het gecertificeerde producten in de hele keten kan volgen. Zo weet je dat het product dat je koopt geproduceerd is volgens de eisen van het keurmerk.