Deelnemende boeren moeten een plan maken om efficiënter met energie om te gaan, maar er zijn geen doelstellingen om de klimaatimpact te verlagen en/of alleen hernieuwbare energie te gebruiken. Er zijn eisen die de bodemkwaliteit moeten behouden of verbeteren, zoals de bodemstructuur, maar er wordt niet gesproken over behoud of opbouw van organische stof. Verdichting en erosie moeten voorkomen worden. Boeren moeten een inventarisatie maken van de leefgebieden van dieren op hun erf, en een plan maken voor hoe de biodiversiteit vergroot kan worden. Om plagen en ziekten te beheersen, wordt eerst preventie geprobeerd, en als dat niet lukt niet-chemische bestrijding. Als laatste stap kunnen chemische bestrijdingsmiddelen worden ingezet. Er is vooraf vastgelegd bij welke situatie de volgende stap mag worden gezet. De boeren moeten ook aantonen dat ze antiresistentiemaatregelen treffen om te voorkomen dat de middelen niet meer effectief zijn tegen de plagen. Er zijn verder geen doelstellingen om het gebruik van bestrijdingsmiddelen te verminderen, en ook niet voor gebruik van kunstmest. Er is wel aandacht voor het niet vervuilen van water, maar geen eis om regenwater op te slaan en ander water te hergebruiken, of om in het algemeen minder water te gebruiken.

Dit keurmerk vertelt op de eigen website niet welke eisen het aan duurzaamheid stelt, maar verwijst wel naar een andere website waar deze eisen op staan. Op die website zijn de eisen lastig te vinden. De eisen zijn in het Engels geschreven. Veel duurzaamheidseisen zijn specifiek opgesteld en daarom goed te controleren, maar dat is niet voor álle eisen zo. Op de website van het keurmerk vind je informatie over de werkwijze, maar het vertelt niet waarom het op deze manier werkt. De keurmerkeigenaar heeft uitgebreid antwoord gegeven op onze vragen over het betrekken van andere belanghebbenden bij het doorontwikkelen van de eisen. Deze informatie staat ook op zijn website. Belanghebbenden met verschillende achtergronden zijn betrokken bij het (verder) ontwikkelen van de duurzaamheidseisen. Zo zorgt de keurmerkeigenaar ervoor dat er een breder beeld ontstaat en dat er meer vertrouwen is in de gemaakte keuzes dan wanneer hij dit allemaal zelf zou bepalen.

Ieder jaar controleert een onafhankelijke (geaccrediteerde) organisatie of de gecertificeerde producenten de eisen van het keurmerk ook echt naleven. Deze controlerende partij heeft specifieke expertise in huis om naleving van deze eisen te controleren. Een deel van de controles wordt niet van tevoren aangekondigd. Het keurmerk vertelt heel precies welke gevolgen er zijn als er (tijdelijk) niet voldaan wordt aan de eisen die het stelt. De organisatie die de controles uitvoert, bepaalt wat de gevolgen zijn. Het keurmerk heeft een systeem opgezet waarmee het gecertificeerde producten in de hele keten kan volgen. Alle schakels in de keten moeten gecertificeerd zijn. Zo weet je dat het product dat je koopt geproduceerd is volgens de eisen van het keurmerk.