De boeren werken volgens de regels van de biologische landbouw, maar wijken daar op enkele punten van af. Omdat ze geen dierlijke mest gebruiken, komen alle meststoffen uit plantaardige grondstoffen. Ze gebruiken ook geen kunstmest. Net als andere biologische boeren houden ze de bodem gezond door bijvoorbeeld verschillende gewassen af te wisselen. Biocyclische-veganboeren werken ook veel met humus om de bodem mee te voeden. Deze humus maken ze zelf van gewasresten en specifiek hiervoor geteelde gewassen. Biologische en ook biocyclische-veganbedrijven gebruiken heel beperkt bestrijdingsmiddelen, en geen synthetische middelen. Dit is beter voor de biodiversiteit, omdat bestrijdingsmiddelen vaak ook goede insecten doden. De boeren proberen ziekte, plagen en onkruid te voorkomen met teeltmaatregelen. Ze moeten bovendien nestgelegenheid aan verschillende vogels bieden, door bomen van verschillende hoogte op hun erf te hebben. En ze moeten wilde bestuivers aantrekken; als deze er niet zijn, moeten planten met de hand bestoven worden.  

Er zijn geen eisen aan vermindering van broeikasgasuitstoot, hoewel het verbod op kunstmest wel veel uitstoot voorkomt omdat er heel veel energie nodig is voor productie van kunstmest. Biocyclische-veganboeren moeten duurzame energie gebruiken voor warmte en licht in kassen. Ook is gebruik van regenwater verplicht en moet de aanvoer van water worden geoptimaliseerd worden op basis van de behoefte van de plant. Doordat er veel humus in de bodem zit en omdat de grond permanent bedekt moet zijn (mulchen), hebben gewassen minder water nodig.